De nu negentienjarige Noor Magnus Berg speelde al gitaar toen hij zeven was, trad op toen hij twaalf was en speelde in Chicago in ‘Buddy Guy’s Legends’ club toen hij zeventien was. Niet te verwonderen dat dit niet verder onbemerkt zou kunnen blijven. In het najaar van 2012 merkte singer-songwriter Kirsten Thien Berg’s gitaar solo op, toen hij sdamen optrad met Mike Zito in een blues club in Florida. Dit was het begin van hun grensoverschrijdende samenwerking. Thien en Berg begonnen samen songs te schrijven en Berg tourde mee gedurende Thien’s tour in de States en Europa, als gitarist in de live band van Thien. Ondertussen heeft Berg, die nog studeert aan de universiteit, ook een eigen band waarmee hij in de weekends optreedt in Noorwegen. Magnus heeft vorig jaar zijn debuut album “Cut Me Loose” uitgebracht. Hierover straks meer. Bij ons aan tafel, naast de andere bandleden, Magnus Berg.

Hoe was het op school? Heb je je einddiploma gehaald?

Mijn studies zijn eindelijk gedaan en ik heb mijn eindexamens met succes afgelegd.

Ga je vanaf nu alles op de muziek zetten?

Dat is toch de bedoeling. Ik ben nog jong en nu ik van de school verplichtingen verlost ben heb ik meer tijd om me met muziek bezig te houden en is het ook gemakkelijker om concerten of buitenlandse tournees te regelen.

Het is vandaag in Wespelaar niet je eerste optreden in België, nietwaar? Op 12 Oktober 2014 was je al te horen in de Momartre te Brussel. Hoe viel de eerste kennismaking met de Belgische concertgangers mee?

Het was een heel prettige kennismaking. Het was een optreden op een zondag in de vroege avond. Ik verwachtte niet veel omdat er in Noorwegen op een zondag avond niet veel te beleven valt. Maar de mensen in Brussel waren geweldig enthousiast die avond.

Leeft de blues in Noorwegen?

Dat valt best wel mee. We hebben veel blues clubs en ook veel festivals.

Je werd een paar jaar geleden ontdekt door Kirsten Thien, terwijl je in Florida samen met Mike Zito aan het spelen was. Hoe komt het dat een Noor in Florida samen met Mike Zito op een podium stond?

Zo raar is dat niet. Ik ken Mike Zito al verschillende jaren. Ik ontmoette hem voor de eerste keer op een festival in Spitsbergen, bijna aan de Noordpool. We raakten aan de praat, speelden wat samen en werden vrienden. We gingen met de familie jaarlijks op vakantie naar Florida en Mike moest op dat moment spelen in een club in de buurt. Natuurlijk ging ik kijken en even later was ik op het podium aan het meespelen met Mike en de band. Kirsten Thien passeerde daar ook en zij had op dat moment plannen om met een nieuw platen label te starten en was dus op zoek naar jong talent. Na de show hadden Kirsten en ik een goed gesprek en begon onze samenwerking.

Je moet toen al ontzettend goed geweest zijn. Als een ervaren muzikante als Kirsten Thien meteen als een blok valt voor je, dan wil dat wat zeggen. Ze bombardeerde je ook dadelijk tot gitarist in haar band. Heb je veel opgestoken van deze periode?

Natuurlijk leer je van die momenten. Ik ben dankzij Kirsten en de band ook op vele plaatsen geweest. Veel getourd en een massa ervaring opgedaan. Dit alles, met de bedoeling om later met mijn eigen band , mijn eigen muziek te kunnen spelen. Want voor ik bij Kirsten begon te spelen had ik zelf al heel wat eigen nummers klaar. Je moet weten dat ik met de jongens van mijn band al samen speel sinds ik zestien jaar ben.

We hadden het juist al over je gitaar spel. Je favoriete gitaar is een Fender Telecaster. Waarom een Fender Telecaster?

Ik vind een Fender Telecaster de meest universele gitaar. Ze ligt goed in de hand en laat zich goed bespelen en ze heeft een mooie klankkleur. Voor mij is de Fender Telecaster de beste gitaar.

Naar welke gitaristen kijk je op?

Naar de oude bluesmannen zoals de drie Kings en Albert Collins, maar ook naar de country Nashville gitaristen zoals Brad Mason en Guthrie Trapp. Voor Muddy Waters heb ik ook veel bewondering. Niet zozeer zijn gitaarspel bekoort me, maar wel de geweldige songs die hij geschreven heeft.

Het debuut album opent meteen sterk met de titel song 'Cut Me Loose', waarin je zingt dat de gitaar je enige vriend is. Je gooit meteen al je kaarten op tafel met een paar zinderende riffs. Als je dit soort songs kan schrijven op die leeftijd dan mogen wij als muziek liefhebber nog veel moois verwachten van Magnus Berg. Wat vind je zelf van dat nummer?

'Cut Me loose' is eigenlijk de eerste echte song die ik schreef. Ik was ook verbaasd dat die eerste song zo sterk was. Zowel qua tekst als instrumentaal zit dat nummer wel heel goed in elkaar. (video)

Ik hoop dat we de tekst niet te letterlijk moeten nemen in verband met de gitaar?

Neen, ik heb nog drie vrienden, namelijk Bjorn Tore, Havard en Roy Oscar. Zonder de jongens uit de band stond ik hier niet.

Inderdaad, je hebt een sterke band achter je en je geeft veel ruimte aan Bjorn Tore Daffy zodat hij met heel sterk blaas en zuigwerk op de blues harp bijna zo dikwijls in de schijnwerper staat als jij. Is dat een bewuste keuze?

Ja, dat is een bewuste keuze. Het is een beetje zoals bij Buddy Guy, waar Little Walter met zijn blues harp ook helpt om de sound te bepalen. Bjorn Tore vult met zijn rauwe sound en speciale techniek op de blues harp mijn gitaar goed aan.

Waarom heb je van 'When It's Gone' geen duet gemaakt? Ik denk dat Kirsten haar stem en de jouwe perfect samen passen.

We hebben dat live een paar keer geprobeerd, maar naar mijn gevoel is het beter wanneer zij het alleen zingt. Het nummer is heel geschikt voor haar stem. Het is altijd leuk wanneer Kirsten naar een gig van mij komt en ze mee op het podium stapt om 'When It's Gone' te zingen.

Vind je ook dat de melancholische country-slide gitaar van producer Erik Boyd op dat nummer werkelijk subliem klinkt?

Ik hou wel van die sound. De bedoeling was om die gitaar rustiek en niet perfect te laten klinken en daar zijn we heel goed in geslaagd.

'Hoochie Coochie Man' is de beste versie die ik al hoorde van deze Willie Dixon klassieker. Alle instrumenten zijn top in deze zeer ranzige versie. Erg strakke drums vormen de basis en het vet en brutaal slide werk van je is ronduit schitterend. Maar ook Bjorn Tore larsen op de blues harp en Kristian Koppang op de keyboards geven hun beste shot om van de song een machtig geheel te maken. Van wie komt het idee om deze song zo te herwerken?

Bedankt voor het compliment. Normaal hadden we dat nummer vandaag ook gespeeld maar ik vergat mijn slide gitaar in Noorwegen. Ik denk dat ik ze verloren heb, of backstage heb laten liggen na mijn optreden gisteren avond met een country artiest. In het begin waren we allemaal wel sceptisch en wat bang  om 'Hoochie Coochie man' op te nemen, omdat het een erg sterk nummer is dat al ontelbare keren gecoverd is. Maar ik begon er aan met mijn slide gitaar,die gestemd was in D. De andere jongens vulden dadelijk perfect aan en achteraf zijn we heel blij met onze rauwe versie van deze klassieker.

Wat mogen we van Magnus Berg verwachten op korte en iets langere termijn?

Dit jaar hoop ik nog een single uit te brengen. 'Whiskey Bound' is de titel en we hebben het daarstraks nog voor jullie gespeeld. We gaan deze single ook uitbrengen op vinyl. De b kant van de single gaat een duet worden met een bekende Noorse pop zangeres.

Bedankt voor het interview en ik wens jullie veel succes in de toekomst.

Walter Vanheuckelom

meer foto's © Rootstime